Gedragsinterventies om uitgaansoverlast tegen te gaan
Casus De Smedestraat in Haarlem: een uitgaansgebied met een florerende horeca vormt een aantrekkelijke omgeving voor uitgaanders die op zoek zijn naar vertier en vermaak. Helaas gaan de activiteiten in uitgaansgebieden regelmatig gepaard met geluidsoverlast, vandalisme/vernielingen, baldadigheid, drinken op straat en incidenten op straat. De Universiteit Twente en DSP-Groep hebben, in opdracht van het WODC, onderzoek gedaan gedragsinterventies op het gebied van uitgaansoverlast.
Het onderzoek is uitgevoerd in de Smedestraat in Haarlem, een echte uitgaansstraat. Tegelijkertijd is het ook een straat waar gewoond wordt. Naast een literatuuronderzoek werd ook het nachtleven geobserveerd om meer zicht te krijgen op de sociale en fysieke context van het uitgaan in Haarlem.
Het onderzoek biedt een model voor het ontwikkelen van een interventieaanpak om uitgaansoverlast tegen te gaan. Het model bestaat uit vijf fasen; de context- en probleemanalyse, het bepalen van doelgedrag, het nader bepalen van probleem- en doelgedragingen, het ontwikkelen van een specifieke, contextgerichte gedragsinterventie en de implementatie en monitoring van eventuele effecten.
De interventieaanpak maakt gebruik van psychologische mechanismen. Door uitgaanders alternatieve gedragsopties aan te bieden -of deze aantrekkelijker, makkelijker uitvoerbaar, zichtbaar en socialer te maken- worden uitgaanders verleid tot gewenst gedrag. Zo kunnen in uitgaansgebieden bijvoorbeeld aantrekkelijke afbeeldingen worden opgehangen, die wijzen op de aanwezigheid van omwonenden, deze activeren de sociale norm om zich minder luidruchtig te gedragen. Een ander voorbeeld is de aanwezigheid van camera’s of spiegels, deze leiden tot een verhoogd zelfbewustzijn onder uitgaanders. Ook dit kan bijdragen aan rustiger en minder luidruchtig gedrag op straat.
Lees het volledige rapport: Lokale veiligheid uitgaansgebieden: case Haarlem.