WODC-publicaties 2022 - week 48

Volgens het beoogde nieuwe Wetboek van Strafvordering kunnen slachtoffers van misdrijven hun schadeclaim indienen bij een nieuwe ‘schadevergoedingskamer’, als de strafrechter de behandeling daarvan tijdens de rechtszaak te complex vindt. Slachtoffers hoeven dan niet meer naar de civiele rechter met hun claim. Bovendien schiet de staat slachtoffers dan via de Voorschotregeling de toegewezen schadebedragen voor als de dader niet direct alles betaalt. Cebeon raamde, in opdracht van het WODC, de jaarlijkse extra staatskosten van zo’n afzonderlijke behandeling van schadeclaims.

Extra staatskosten afzonderlijke behandeling complexe slachtofferclaims geraamd

Vreemdelingen die te horen krijgen dat ze in bewaring worden gesteld, moeten binnen zes uur een goed onderbouwd besluit daarvan krijgen. Die termijn is vooral voor de vreemdelingenpolitie en de Koninklijke Marechaussee (KMar) te kort, waardoor een vreemdeling die het land moet verlaten soms niet in bewaring kan worden gesteld. De Universiteit Leiden deed, in opdracht van het WODC, onderzoek naar de mogelijkheden om die tijdsdruk te verminderen.

Termijn voor motivering detentie van vreemdelingen past niet meer bij gestelde eisen

Lijkschennis maakt een ernstige inbreuk op de integriteit van het overleden lichaam en op de belangen van nabestaanden en anderen in de samenleving. De maximumstraffen voor bepaalde vormen van lijkschennis, zoals het opgraven of wegmaken van een lijk, zouden daarom moeten worden verhoogd. Voor het fysiek aantasten van een overleden lichaam zou een zelfstandige strafbepaling in de wet moeten komen. Die bestaat nu nog niet. Daarnaast zijn er vormen van lijkschennis die nu nog niet strafbaar zijn gesteld, maar wel strafbaarstelling verdienen. Denk aan seksueel misbruik (necrofilie), het maken van naaktfoto’s of het betalen voor donatie van een overleden lichaam.

Lijkschennis zou vaker strafbaar moeten zijn en strenger moeten kunnen worden bestraft