Deelsessies ontwikkelingen tot nu toe
In deze ronde waren er deelsessies over 50 jaar jeugdcriminaliteit, fenomeenonderzoek en rechtshandhaving en de aanpak van georganiseerde criminaliteit in Nederland, en over victimologie en slachtofferzorg. Er was ook een paneldiscussie over asiel en migratie. En de methode van onderzoek internationale rechts en beleidsvergelijking werd toegelicht. Van één van de sessies staat hieronder een impressie.
Impressie over deelsessie ‘De geschiedenis van onderzoek naar de forensische zorg’
Onderzoek naar de forensische zorg heeft in de afgelopen vijftig jaar een indrukwekkende evolutie doorgemaakt. Michiel van der Wolf, auteur van het boek 'Wie zijn geschiedenis niet kent…', neemt ons tijdens één van de deelsessies mee op een reis door de tijd, belicht belangrijke periodes en transities in de forensische zorg en gaat in gesprek met vooraanstaande onderzoekers zoals Klaus Drieschner, Katy de Kogel, en Marleen Nagtegaal.
Jaren 80: Onderzoek naar TBR door Jos van Emmerikx
In de jaren tachtig stond Jos van Emmerik aan de wieg van onderzoek naar tbr. Helaas kon hij fysiek niet bij de presentatie zijn, maar Van der Wolf besloot om langs te gaan bij Van Emmerik en een interview met hem op te nemen. We zien een video waarin Van Emmerik vertelt over onderzoeken in die periode. Hij herinnert zich het ontbreken van geavanceerde pc’s, wat data-analyse tijdrovend maakte. Het onderzoek zou nu vanwege privacyregels niet meer mogelijk zijn maar nieuw follow-up onderzoek wordt wel als wenselijk gezien.
Jaren 90: Recidive-onderzoek door Ed Leuw
In de jaren 90 ontwikkelde het onderzoek naar de forensische zorg met onder andere Ed Leuw. Leuw is vorig jaar helaas overleden, dus Klaus Drieschner reflecteerde op die periode. Drieschner vertelt dat het onderzoek zich toen niet alleen richtte op recidivecijfers, maar ook op hoe recidivedelicten precies plaatsvonden.
2001-2011: Katy de Kogel over langverblijvers in de tbs
De stijging van de tbs-populatie in de vroege jaren 2000 leidde tot capaciteitstekorten en wachtlijsten. Er werden zogeheten longstay-afdelingen opgericht, waar tbs-gestelden voor wie op dat moment geen reëel behandelperspectief werd gezien, niet meer intensief behandeld werden. Katy de Kogel vertelt over haar onderzoek naar de Longstay-afdeling van Veldzicht in 2003. Het onderzoek gaf inzicht in patiënt-ervaringen en veiligheid. In later onderzoek is aandacht besteedt aan de rechtpositie van longstayers en zijn ‘zorgconferenties’ ingesteld waarbij een grote multidisciplinaire groep betrokken professionals meedenkt over de vraag of er een volgende stap mogelijk is in de tbs-behandeling.
Vanaf 2011: Marleen Nagtegaal over onderzoek naar verblijfsduur
Marleen Nagtegaal vertelt tot slot over haar onderzoek naar de toegenomen behandelduur van de tbs-populatie in 2011. Veranderingen in wetgeving volgden elkaar snel op, zonder dat de effecten daarvan werden geëvalueerd. Onderzoek naar weigeraars van gedragskundig onderzoek en naar de Wet langdurig toezicht werden belangrijke thema’s.