Arbeidstoeleidingprogramma ‘Werk na detentie’ leidt tot meer werk, maar niet tot minder recidive
Onderzoek heeft uitgewezen dat ex-gedetineerden die deel hebben genomen aan het programma ‘Werk na detentie’ in de periode daarna meer hebben gewerkt dan personen die niet deelnamen. Wat betreft recidive zijn geen verschillen gevonden tussen deelnemers aan het programma en personen uit de controlegroep.
In samenwerking met onderzoeksbureau Panteia heeft het WODC onderzoek gedaan naar de effectiviteit van de Social Impact Bond (SIB) ‘Werk na detentie’. Dit programma ondersteunt ex-gedetineerden op verschillende manieren bij het vinden van een duurzame baan (voor minstens 24 uur per week) en het wegnemen van de hindernissen daartoe. Het programma moet ervoor zorgen dat deelnemers minder afhankelijk worden van uitkeringen en minder snel recidiveren. Voor het onderzoek zijn 119 deelnemers geworven die tussen juni 2016 en augustus 2017 met het programma begonnen. Hun resultaten zijn vergeleken met die van ex-gedetineerden die niet aan het programma hebben meegedaan (de controlegroep).
Een SIB houdt in dat een private organisatie investeert in een maatschappelijk probleem, zoals criminaliteit. Indien de investering leidt tot bepaalde (vooraf vastgestelde) resultaten, krijgt de investeerder (een deel van) het geld terug van de overheid.
Langer duurzame baan
De eerste en belangrijkste doelstelling van het programma ‘Werk na detentie’ was om de kansen van ex-gedetineerden op het vinden en behouden van werk te vergroten. Het onderzoek laat zien dat de gekoppelde deelnemers gemiddeld 3,5 maand betaald werk hebben gehad (voor 24 uur per week of meer) in de periode tot twee jaar na uitstroom uit de gevangenis. Personen in de controlegroep hebben in dezelfde periode gemiddeld 1,5 maand gewerkt (24 uur per week of meer). Hoewel de deelnemers aan het programma dus gemiddeld langer een duurzame baan hebben gehad dan personen uit de controlegroep is het ook de deelnemers slechts beperkt gelukt om voor langere tijd een duurzame baan te vinden en te behouden.
Verschil in recidive niet statistisch significant
De tweede doelstelling van het programma was om de recidive onder ex-gedetineerden te verlagen. De resultaten van het huidige onderzoek tonen niet aan dat deze doelstelling behaald is. De recidive (na 1, 2 en 3 jaar) onder de gekoppelde deelnemers is weliswaar lager dan onder de mensen uit de controlegroep, maar deze verschillen zijn statistisch gezien niet significant.